تحقیق آسیب شناسی روش تدریس در یادگیری دروس علوم اجتماعی

تحقیق آسیب شناسی روش تدریس در یادگیری دروس علوم اجتماعی

دانلود تحقیق آسیب شناسی روش تدریس در یادگیری دروس علوم اجتماعی

در قالب Word و در ۲۳ صفحه، قابل ویرایش، شامل:

مقدمه

اهمیت و ضرورت پژوهش

چکیده

مفهوم تدریس

تفاوت تدریس با آموزش

ویژگی‌های یک روش تدریس خوب

مفهوم یادگیری

یادگیری و رابطه آن با تدریس

انواع روش‌های تدریس

روش تدریس غیرفعال در علوم اجتماعی

روش‌های فعال تدریس در علوم اجتماعی

شیوه‌ پرسش و پاسخ

شیو ه بحثی

شیوه نمایشی

الگوی ایفای نقش

روش کارایی تیمی

الگوی تدریس اعضای تیم

روش بارش مغزی

مراحل الگوی ساختاربندی

الگوی بدیعه پردازی یا نوآفرینی

بهترین روش تدریس

آسیب‌های تدریس

استفاده از روش سنتی و تداوم آن

عدم امکان جایگزینی روش غیرفعال (سنتی) به روش‌های فعال

عدم استفاده از استانداردهای تدریس در علوم اجتماعی

نتیجه‌گیری

راهکارها و پیشنهادات

منابع و مأخذ

مقدمه

برای رویارویی با انبوه چالش‌هایی که در آینده در دل خود پنهان داشته است، جامعه بشری در تلاش برای رسیدن به آرمان‌هایی چون صلح، آزادی و عدالت اجتماعی. آموزش و پرورش را سرمایه‌ای اجتناب‌ناپذیر می‌داند. با توجه به پیشرفت تکنولوژی و تغییرات مداومی که به وجود می‌آید باید شرایط تغییر در هر جامعه‌ای ایجاد شود. شرط اولیه هر تغییری، شناخت و آگاهی است، که به دنبال آن باید کار با برنامه‌ریزی برای دست‌یابی به اهداف مطلوب صورت بگیرد.

اهمیت و ثمربخشی روش‌های تدریس و یادگیری بهتر همواره مورد نظر دانشمندان و محققین علوم تربیتی بوده است. از آغاز قرن بیستم توسط مومان و لای و سپس کلاپارد، ماریا، منتسوری، جان دیویی، هر بارت، ثورندایک و همکارانش و در بسیاری از کشورها مطالعات زیادی به مدت چهل سال در مورد ثمربخشی میزان روش‌های آموزش در کلیه دروس … انجام گرفت (افشار، ١٣۶٨، ص ١٨٣).

تاریخچه مطالعات نشان می‌دهد، روش‌های تدریس چه در پیشرفت تحصیلی و یادگیری دانش‌آموزان و چه در ایجاد انگیزه و رضایت خاطر، پرورش شخصیت، رشد خلاقیت آنان مؤثر است، وظیفه معلمان در فرآیند تدریس، تنها انتقال واقعیت‌های علمی به دانش‌آموزان نیست، بلکه باید موقعیت و شرایط مطلوب یادگیری را فراهم نمایند و چگونه اندیشیدن و چگونه آموختن را به شاگردان بیاموزند. یعنی کار معلم نه تنها انتقال دانش، بلکه پرورش توان تفکر منطقی و پرورش شخصیت سالم است و معلمان موفق برای شاگردان خود تنها عرضه کننده مطالب تخصصی نمی‌باشند، بلکه شاگردان خود مطالب شناختی و اجتماعی و نحوه استفاده مؤثر از آن‌ها را می‌آموزند، در آموزش و پرورش نقش نیروی انسانی به خصوص معلم از مهم‌ترین عوامل مؤثر در رشد و توسعه کیفی و محتوایی تربیت به شمار می‌آید.(معیری، ١٣٧١، ص٩٧).