مقاله بررسی تطبیقی منازل سلوک عرفانی در تصوف اسلامی و عرفان یهود (مرکاوا و قبالا)

مقاله بررسی تطبیقی منازل سلوک عرفانی در تصوف اسلامی و عرفان یهود (مرکاوا و قبالا)

دانلود مقاله بررسی تطبیقی منازل سلوک عرفانی در تصوف اسلامی و عرفان یهود (مرکاوا و قبالا)

در قالب Word و در 47 صفحه، قابل ویرایش، شامل:

چکیده

Abstract

مقدمه

بیان مسئله و روش کار

پیشینه تحقیق

مبانی نظری تحقیق

بحث

منازل سلوک در عرفان یهود (مرکاوا و قبّالا)

منازل سلوک در تصوّف اسلامی و تطبیق آن با عرفان یهود

نتیجه‌گیری

منابع

چکیده

سلوک عرفانی، سیری انفسی و درونی در قلب عالم صغیر برای نیل به حقیقت محض است. در مکاتب عرفانی این سیر در قالبِ مراحل و مقاماتی تبیین می‌شود. در این پژوهش، منازل سلوک در عرفان یهود و متصوفه اسلامی به‌صورت تطبیقی بررسی می‌شود تا به این پرسش بنیادی پاسخ داده شود که «جنبه‌های همسان و وجوه ناهمسان ساختارِ منازل سلوک در تصوف اسلامی و عرفان یهود کدام‌اند».

روش کار مبتنی بر شیوه تطبیقی رنه ولک (مکتب آمریکایی) با تأکید بر وجوه اشتراک و اختلاف ساختاری و کلی است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند میان منازل سلوک در عرفان یهود و متصوفه سه وجه مشترک اساسی وجود دارد. تشابه تعداد مقاماتِ سلوک، نخستین وجه مشترک است. کارکرد نمادین سمبول‌واره‌های این مقامات مخصوصاً سمبول «قصر عرش» – یعنی آخرین منزل سلوک در قبّالا و صوفیه – نیز از موارد مشترک به دست آمد. همچنین در هر دو آیین، سالک با دوری از آلایش‌های نفسانی، مراحلی را طی می‌کند تا در فقر و فنای تصوف و ارابوت قبالا و مرکاوا به اتحاد الاهی یا همان دِوِکوت برسد. عمده‌ترین تفاوت، تجسم خداوند در آخرین مرحله سلوک عرفان یهود، در قالب پیکره انسانی است؛ حال آنکه در تصوف تجسم ذات باری‌تعالی به این شکل مطرح نیست.

مقدمه

عرفان یهود در سیر تاریخی در قالب دو مکتب نسبتاً متفاوت ظهور کرده است. نخست، عرفان اولیه یهود که با نام «مرکاوا یا مرکابا» شناخته می‌شود و دیگر، عرفان قبّالا که در قرن سیزدهم میلادی به منصه ظهور رسید. در متون یهودِ پیش از مسیحیت و نیز از قرن اول تا دهم میلادی، از نوعی عرفان در میان یهود سخن به میان می‌آید که از آن به «عرفان مرکاوا یا مرکابا» (به معنی ارابّه) تعبیر می‌شود