مقاله سعادت و معنا در مکتب ابن عربی

مقاله سعادت و معنا در مکتب ابن عربی

دانلود مقاله سعادت و معنا در مکتب ابن عربی

در قالب Word و در 29 صفحه، قابل ویرایش، شامل:

چکیده

Abstract

سعادت و شقاوت انسان

سعادت بر مبنای انقیاد به شریعت

سعادت در آخرت

رابطه میان خدا، سعادت و غایت در زندگی انسان

نتیجه‌گیری

منابع

چکیده

مسئله «معنای زندگی»، در سه مفهوم ارزش، فایده و غایت زندگی، «سعادت» انسان را مورد پرسش قرار می‌دهد. در نگاه عرفانی ابن عربی، معرفت کشفی نسبت به حقیقت که علم همراه با ایمان نیز خوانده می‌شود، چنان اصالتی دارد که شرط لازم و کافی برای سعادت به شمار می‌رود. با این حال، ابن عربی از سعادت دیگری نیز سخن می‌گوید که همگانی است. وی که عقیده دارد سعادت و شقاوت خالص مربوط به آخرت است، شقاوت اخروی را موقت و بر اساس رحمت الهی، منتهی به سعادت می‌داند و باور دارد که جهان برای سعادت به وجود آمده است و به این غایت دست خواهد یافت. از آراء او درباره سعادت برمی‌آید که احساس رضایت نسبت به زندگی و به عبارت دیگر، احساس سعادت مستلزم معرفت قلبی است که ارزش زندگی را نیز آشکار می‌کند و در عین حال، غایت سعادتمندانه انسان، ابزاری بودن زندگی او برای دستیابی به غایت الهی را منتفی می‌سازد.

مقدمه

«معنای زندگی»، مسئله‌ای ناظر بر ارزش، غایت و کارکرد زندگی است که می‌توان گفت اصلی‌ترین رویکرد تحلیلی درباره­ آن، بررسی مصادیق «سعادت» و عوامل «احساس سعادت» در زندگی است. در این راستا، یکی از منابعی که می‌تواند دستمایه تحلیل قرار گیرد، اندیشه و آراء عرفا از جمله، ابن عربی است.

در دیدگاه ابن عربی، وجه تمایز حیات انسانی از انواع دیگر حیات موجودات عالم، قابلیت برخورداری از الهام و کشف؛ یعنی بهره‌مندی از علم حقیقی (علم ذوقی) است (ابن عربی، الفتوحات المکیه، ج 3: 489)؛ بنابراین، می‌توان گفت که او زندگی انسان را در پرتو این معرفت معتبر می‌داند و بی‌نصیب بودن از آن را تنها زیستنی طبیعی و غریزی برمی‌شمارد.