مقاله سنخیت علّی و معلولی در الهیات صدرایی و الهیات تفکیکی

مقاله سنخیت علّی و معلولی در الهیات صدرایی و الهیات تفکیکی

دانلود مقاله سنخیت علّی و معلولی در الهیات صدرایی و الهیات تفکیکی

در قالب Word و در 31 صفحه، قابل ویرایش، شامل:

چکیده

Abstract

مقدمه

1-1- جایگاه سنخیت و عدم سنخیت در رقم زدن دو گونه خدا آگاهی

2-1- تأملی پیرامون ریشه‌یابی انکار و تأیید سنخیت در الهیات تفکیکی و صدرایی

1- نفی توحید

2- اجتماع نقیضین

3-1- تفکیک فاعلیت طبیعی از فاعلیت بالاراده در الهیات تفکیکی

5-1- دلایل روایی

6-1- قاعده بسیطه الحقیقه در اثبات سنخیت در الهیات صدرایی و الهیات تفکیکی

1-6-1- مکتب تفکیک و نقد دیدگاه ملاصدرا

منابع

چکیده

یکی از مباحث مناقشه‌ برانگیز بین الهیات صدرایی و الهیات تفکیکی، اصل سنخیت بین علت و معلول است. تردیدی نیست که هر معلولی از هر علتی به وجود نمی‌آید و حتی میان پدیده‌های متعاقب یا متقارن هم همیشه رابطه علیت برقرار نیست؛ بلکه علیت رابطه‌ای است خاص، میان موجودات معینی و به دیگر سخن، باید میان علت و معلول مناسبت خاصی وجود داشته باشد که از آن به سنخیت بین علت و معلول تعبیر می‌شود.

چون علت هستی‌بخش، وجود معلول را افاضه می‌کند و به تعبیر مسامحی به معلول خویش وجود می‌دهد، باید خودش وجود مزبور را داشته باشد تا به معلولش اعطا کند و اگر فاقد آن باشد، نمی‌تواند افاضه کند: «معطی الشئ لا یکون فاقدا له» و با توجه به اینکه با اعطای وجود به معلول چیزی از خودش کاسته نمی‌شود، روشن می‌گردد که وجود مزبور را به صورت کامل‌تری دارد؛ به گونه‌ای که وجود معلول شعاع و پرتوی از آن محسوب می‌شود. اصحاب تفکیک پذیرفتن اصل سنخیت را مستلزم تالی‌های فاسدی؛ از جمله نفی توحید، اجتماع نقیضین و…می‌دانند، بنابراین، آن را انکار می‌نمایند. در این نوشتار به بررسی تطبیقی این دو دیدگاه و موارد تقابل آن‌ها با یکدیگر پرداخته‌ایم.

مقدمه

نوشتار حاضر به بررسی تطبیقی سنخیت علّی و معلولی در الهیات صدرایی و تفکیکی می‌پردازد. اصل سنخیت، یکی از شاخه‌های اصل علیت است که در مکتب تفکیک و حکمت صدرایی جایگاه متفاوتی را به خود اختصاص داده است. از نگاه صدرایی، میان علت و معلول رابطه ویژه و خاصی وجود دارد و هر معلولی از هر علتی به وجود نمی‌آید و در نظام طبیعت نظمی حکم‌فرماست که گویای روابط دقیق میان اشیاست.