مقاله شبکه‌ی حسگر بی‌سیم در اینترنت اشیا و عصر رایانش ابری

مقاله شبکه‌ی حسگر بی‌سیم در اینترنت اشیا و عصر رایانش ابری

دانلود مقاله شبکه‌ی حسگر بی‌سیم در اینترنت اشیا و عصر رایانش ابری

در قالب Word و در 21 صفحه، قابل ویرایش، شامل:

چکیده

1- مقدمه

2- حسگرهای بی‌سیم و شبکه‌های حسگر بی‌سیم: بررسی اجمالی

شکل 1- دیاگرام بلوک یک گره‌ی WSN

3- رایانش ابری

3-1- خصوصیات رایانش ابری

3-2- سرویس‌های رایانش ابری

شکل 2- سازمان‌دهی مختلف سرویس‌های ابر: SaaS، PaaS، IaaS

3-3- مدل‌های رایانش ابری

4- WSNها و رایانش ابری

5- نمونه‌ای از حسگر ابری برای کنترل طول عمر

5-1- پروژه‌ی Seattle و آزمایش حساسیت

شکل 3- معماری Seattle

شکل 4- معماری مبتنی بر ابر پیشنهادی

شکل 5- آزمایش حساسیت پیاده‌سازی شده در یک دستگاه هوشمند اندروید

6- نتیجه‌گیری

منابع

چکیده

در گذشته تحولات توپولوژیکی بسیاری، شامل انتقال از عصر آنالوگ به دیجیتال و از راه‌حل‌های سیم‌کشی شده مرکزی به سیستم‌های بی‌سیم فراگیر، مشاهده کرده‌ایم؛ خصوصاً ظهور دستگاه‌های گیرنده و فرستنده‌ی کم‌هزینه و کم قدرت، به همراه توسعه‌ی پشته‌هایی با اندازه‌ی جمع‌وجور و استاندارد باز، شبکه‌های حسگر بی‌سیم (WSN) را ممکن ساخته که برای خانه و دفتر کار و برنامه‌های نظارت صنعتی پذیرفته شده‌اند.

امروزه، هدف بلندپروازانه، نمونه‌برداری، جمع‌آوری و تحلیل هر قسمت از اطلاعات اطرافمان، برای بهبود کارایی تولید و تأمین اعتبار مصرف منابع بهینه است. اینترنت اشیا (OT) یعنی توانایی اتصال هر دستگاه ممکن به وب گسترده‌ی جهانی، یک جواب عملی به این درخواست است؛ در نتیجه، اطلاعات بسیار زیادی که تولید می‌شوند، می‌توانند به‌طور مفید با استفاده از سرویس‌های ابر  مانند چهارچوب‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری قابل انعطاف که می‌توانند محاسبات را به عنوان یک سرویس اجرا کنند، کنترل شوند. هدف از این کار، ازسرگیری به نفع یا بر علیه تکنولوژی‌های WSN پذیرفته شده است که امتداد آن‌ها به سمت سرویس‌های ابری موجود را پیشنهاد می‌کند.

1- مقدمه

 در گذشته، وجود پردازنده‌ها/ ریزپردازنده‌های کم‌هزینه اجازه‌ی ظهور حسگرهای هوشمند را داده بود، دستگاهی که نه‌تنها قابلیت تبدیل مقدار مورد توجه را داشت، بلکه می‌توانست پس پردازش‌هایی را روی داده‌ی خام برای استخراج اطلاعات مقید انجام دهد. در نتیجه، ممکن بود بر برخی محدودیت‌های طبیعی از عنصر حسگر (غیر خطی بودن) فائق آید و بازخوانی معیار در یک فرمت دیجیتال (مثلاً بهبود مصونیت نویز)، آمادگی برای استفاده شدن توسط کنترل‌کننده‌ها، عملگرها و غیره را فراهم کند.