مقاله بررسی مبحث استصحاب

مقاله بررسی مبحث استصحاب

دانلود مقاله بررسی مبحث استصحاب

در قالب Word و در 20 صفحه، قابل ویرایش، شامل:

چکیده

مقدمه

جایگاه استصحاب

مقومات استصحاب

معنای حجیت استصحاب

استصحاب، اماره یا اصل

آراء گوناگون در استصحاب

ادله استصحاب

نتیجه‌گیری

منابع

چکیده

استصحاب، یکی از مهم‌ترین مسائل اصولی است که در طول تاریخ اصول فقه همیشه مورد بحث واقع می‌گردیده است. اصولیین در ابتدا او را در زمره ادله عقلی جای داده و نام می‌بردند اما بعدها با تفکیک دقیقی که شیخ انصاری بین ادله شرعی و اصول عملیه به وجود آورد، استصحاب، جزء اصول عملیه قرار گرفت و مورد بحث واقع شد. باید گفت هریک از اصولیین بنا بر دیدگاهی که نسبت به استصحاب داشته‌اند، تعریفی ارائه داده‌اند و لذا چون این دیدگاه‌ها از نظر ادله متفاوت است، دانشی بین آن‌ها به وجود نیامد تا بر اساس آن، تعریف واحدی در مورد استصحاب به وجود آید؛ اما در مورد عناصر و ارکان تشکیل‌دهنده استصحاب از جمع بین نظرات اصولیین به هفت رکن می‌توان رسید:

1- یقین سابق 2- شک لاحق 3- اجتماع یقین و شک در یک زمان 4- وحدت متعلق یقین و شک 5- تعدد زمان متیقن و مشکوک 6- تقدم زمان متیقن بر زمان مشکوک 7- فعلیت شک و یقین. و بدین ترتیب بر اساس این ارکان بین استصحاب و قاعده «الیقین» و «مقتضی و مانع» تفکیک صورت می‌گیرد.

برای اثبات استصحاب در طول دوره بحث آن چهار چیز به عنوان ادله حجیت او مطرح گردیده: 1- حکم عقل 2- بناء عقلا 3- اجماع 4- روایات

مقدمه

در مورد پیشینه تاریخی بحث استصحاب می‌توان سه دوره را در نظر گرفت:

در دوره نخست كه مربوط به ائمه اطهار (ع) است؛ روایات بسیاری كه بعدها در کتاب‌های اصولی به آن‌ها استدلال شده از جانب معصومین (ع) صادر گردید؛ هرچند تا قرن‌ها اساساً برای اعتبار و حجیت استصحاب به آن‌ها توجه نمی‌شد و یا در محدوده بسیار كمی كاربرد داشت.

در دومین دوره كه از متقدمین اصولیین شروع شده و تا زمان پدر شیخ بهایی (شیخ حسین بن عبدالصمد) ادامه داشت، استصحاب از باب بنای عقلا و افاده ظن حجت و معتبر دانسته می‌شود. همین امر باعث شد كه آراء فقهای این دوره در مواردی كه به دلیل استصحاب تمسك کرده‌اند با زمان‌های بعد متفاوت گردد.